- De Vertraagde Tijd
- Tristan da Cunha
- The New Atlantis
- Data and Reality
- Richard Rorty
- Kritiek van de technische rede
- Rutger Hauer
- L'amant
- Ouder geworden
- De kracht van het woord
- Rutger Kopland
- Koen Vanmechelen
- Friso Kramer
- Geert Mul
- Rick de Leeuw
- Luvuyo Rani
- Amsterdam
- Tragédie
- LEAP
- Ik en Jij
- Rustpunten van de geest
- Management, Information and Power
- The Labyrinths of Information
- Aramis ou l'amour des techniques
- België
- Daan Roosegaarde
- Simone Leurs
- In Broken Images
- Neil Postman
- Leonardo da Vinci
- Peter Greenaway
- Bruno Latour
- Claudio Ciborra
Tragédie

De rauwe choreografie van Olivier Dubois intrigeert. Met Tragédie ontwerpt hij een mensbeeld via opeenvolgende sequenties Parade en Episodes toewerkend naar het bacchanale Catharsis. Op de bedwelmende muziek van François Caffenne komen 18 naakte dansers op je af, hun naaktheid werkt tegelijk abstraherend en diepmenselijk. Tragédie is intrigerend beeldtheater, verstorend in zijn directheid maar in elke fase ten diepste ontroerend. Het stuk "bevat dan ook alle kenmerken die theater volgens Aristoteles de moeite waard maken: pathos, phobos, eleos, catharsis." Ik mocht deze ervaring van op de eerste rij meemaken... een voorstelling die nazindert.